Les Deux Alpes en Mizoen

Ja ja, wat stram in de benen en dan toch maar weer fietsen. Alweer de 5^de dag fietsen. De benen, maar ook de armen doen al een beetje pijn. Bovendien moet je de concentratie goed in de gaten houden. Een flinke afdaling naar de eerste rotonde en dan omhoog. Volgens Hans ala de Amelander duinen. Helaas bleek dit niet het geval, maar ook wij weten dat inmiddels wel. Hans maakt alles in gedachten een beetje lichter. Helaas moest Yolanda afhaken. De eerste klim was ook erg steil. Dat was wel even bikkelen. Gaandeweg werd het wel steeds gemakkelijker. Het is een drukke en op sommige stukken zeer smalle weg. Daarnaast zijn er enkele donkere tunnels. In de tunnels lijken alle vervoersmiddelen, behalve de fiets, wel dikke tankwagens. Wat een lawaai. Is dit wel een leuke route?? Er waren enorme steilranden, dus jammer genoeg moest Rika, vanwege hoogtevrees, terug. Zij koos voor een tocht richting de mooie Col d’Ornon. Hans en ik klommen verder naar de stuwdam bij Les Deux Alpes. Niet heftig, maar de benen voelen het allemaal wel. Hans was al een stuk verder, maar zoals altijd: ik kom van zelf. Foto-stop! Wat een mooie omgeving. Wat een ruig gebied. Les deux Alpes kennen we wel en is geen mooi dorp dus kozen we voor het prachtige gemakkelijke (uhum) pitoreske Mizoen. Effe 4,5 bochten van 14 a 15 %. Gelukkig dat oplopende Fransen allez allez riepen, zodat ik de vaart (uhum 5, 5 km per uur) er in hield. Op apegapen vond ik Hans boven en genoten we beide van een fantastisch uitzicht! Daarna vervolgden we onze weg langs de randen en genoten op sommige plekken van een fantastisch uitzicht. Klimmen,klimmen en nogmaals klimmen. Tot dat we niet verder konden. Als een razende dolle weer naar beneden. Met verbazing gekeken hoe ver we eigenlijk geklommen hadden.  We besloten nog een relaxte tocht naar Allemont te maken met een afsluitende klim aldaar op de stuwdam. In Bourg -d'Oisan hebben we Rika weer opgepikt en de trip voltooid. De terugreis weer hetzelfde recept. Heerlijk op grote blad richting het hotel en de laatste 4km buffelen. We hebben het weer gered.