Alpe d'Huez

Alpe d’ Huez, de hel van Frankrijk! We did it!!! BRAVO!

Leon en Monique hebben het ontbijt al klaar gezet voor ons. Het alarm kunnen we er afzetten en de fietsen staan in het restaurant. Alles klaar voor een vroege start. Het is nog steeds extreem warm. Dagen van 40 graden zijn deze week erg normaal.

De wekker gaat om half 6. Om 5.45 u aan het ontbijt en dan in schemer de warming-up naar de voet van de Alpe d’Huez. Wat een avontuur. Het gaat nu echt gebeuren. Bij bord 0 klokken en dan vechten tegen de berg. De eerste 5 bochten boven de 10 %. Aaaccchhhh. We hadden toch goed getraind? Hebben we de eerste 3 dagen te gek gedaan? Nee, gewoon afzien, zoals iedereen. Na 5 bochten wordt het inderdaad gemakkelijker, gemakkelijk is anders. Indrukwekkend al die teksten voor renners, boodschappen voor bekenden en onbekenden en diverse huwelijksaanzoeken op de weg. In de oranje (Hollandse) bocht even water tanken en dan weer door. De bochten tellen af en het afzien wordt groter. Eind in zicht…………en dan ploeteren tot het eind. Die laatste meters, hė!!!! En ja hoor daar is de finish. Wat er dan door je heen gaat is onbeschrijfelijk. Een hartelijk welkom van Hans en Rika, die waren me voor, die bikkels. Afklokken volgens Hans. 1.58 u op de teller. Tevreden? Ja, want het was zwaar, heel zwaar. Heb niet tegen de klok gereden om er toch van te genieten. Het glas limonade vergezeld met enkele traantjes van geluk en trots bijkomen op een terras. Voor de 3uur komt ook Yolanda binnen. We gillen haar de laatste meters over de streep. We hebben het allemaal gehaald. We mogen trots op ons zelf zijn. Van Oetse mag ik bubbels. PROOST!!! Dank voor jullie leuke attente sms-jes.




We did it. De bikkels van 2011!!!

Rondje stuwmeer bij Allemont

Rondje stuwmeer bij Allemont.

Even een herstel dag. Een prachtige tocht weer naar de stuwdam van Allemont. We hebben een rondje gemaakt en jawel, zelfs een deel van de La Croix de Fer beklommen. Wat een stoere meiden. (Hoezo herstel!!). Daarna heerlijke lunch in Bourg-d'Oissons en de bekende fietsenmaker uit de Tour aldaar bezocht. Temperatuur inmiddels opgelopen naar 42 graden. Dat is verschrikkelijk warm. Bevangen door de hitte moesten we nog een strijd leveren om bij het hotel te komen. Met oerkrachten hebben we dat gered.Geweldig.

La Berarde

maandag 22 augustus

Na de heftige dag van gisteren wilden we een rustige route doen, maar bij het opstaan toch besloten de mooiste tocht van de omgeving te doen. Dat wordt bikkelen. En fantastisch was het. Stoere watervallen, barrages, schattige dorpjes, en magnifieke bergaan-en uitzichten. Moeilijk bekijken in die gekke enge haarspeldbochten, oppassend voor het verkeer (gelukkig niet al te veel). Het is een heen en terug route van maar 24 km, maar berg op, toch andere koek dan in het koude winderige Friesland. Bovendien hadden we een goed doel, halverwege, in het dorpje St Christophe, zelf gemaakte flan/taart eten bij cafe Pietje Antiek. In dit unieke cafe (Concorde) moesten we oppassen voor vallen over oneffen vloeren. Verder staat het vol boeken die te leen en te koop zijn. Een verkapte bibliotheek en verder wordt het cafe gebruikt als prive dinerruimte etc. En de WC,schoon, maar echt antiek.

Het fietsen starte heerlijk. Vanaf het hotel een kleine afdaling, niet steil, dus prima te doen. Aangekomen in Venosc een kleine psychologische stop om daarna van start te gaan. De sfeer zit er goed in. Met een percentage van 10 % op naar de helft, dus 12 km. Wat een zweet en hijgen en stoppen omdat je je trappers niet meer rond krijgt. Gelukkig zitten we allemaal in hetzelfde schuitje, ook andere toeristische (domme hollanders) fietsers. Halverwege een kleine beloning bij prachtige rivier met fantatieke raftingboten. Enige verkoeling op het hoofd en benen bieden soelaas in deze verrekte hitte. Onderweg tijdens de haarspeldbochten meerdere malen een douche ter verkoeling genomen onder de watervallen ter plekke. Het is nl een dikke 39 graden. Oei.

Na de heerlijke taart en of salade het valse plat naar het eind van de col. Met een venijnige klim komen Hans en ik aan aan het eind. Spectaculair. Wat een sneeuw nog. La Berarde telt 1711 m. We zijn gekomen vanaf 825m, maar de start van de col was vanaf 743m. Wat een prestatie. Terug is een makkie, maar kop erbij, het gaat hard en het eind was extreem smal met van de steilrandjes om de weg. Voor Rika met hoogtevrees dus ook een reden om het aan het eind te staken. Helaas had Yolanda al in het begin moeten lossen. Al met al een super dag.

Col d'Ornon, Bloody Hot en afzien

Zaterdag 21 augustus

Na het ontbijt direct van start. Doel: Col d'Ornon.
De warming-up tot aan Bourg d'Oisans was net genoeg voor ons om de strijd aan te gaan. Wat een mooie omgeving en wat een fietsers......... Er zijn zelfs enkele fietspaden in het dorp. Onderaan de col aangekomen geeft begeleider Hans nog de laatste instructies. We gaan er voor! Op naar 1371 m. Effe wennen in de bergen hoor? Dit is echt heel echt!! De eerste haarspeldbochten zijn genomen. we wachten allemaal op elkaar. Ik dacht verstandig te zijn door een tandje te bewaren naar boven toe, maar kwam niet in mijn ritme. Daarna toch maar een tandje lichter (kan ook echt niet lichter) en daar gaan we. Genoeg (herstel) foto-stops in de prachtige omgeving. We misten op een gegeven moment Yolanda, die is naar het dorp via zeer steile helling, gereden. Voor ons was bovenaan de tops de voldoening groot. Wat een prachtige rit.

Na deze mooie tocht even naar de stuwdam van Allemont fietsen om de vermoeidheid nog even uit de benen te fietsen. Via een lange redelijk vlakke weg gingen we op weg naar het plaatsje Allemont. Daar aangekomen was het klimmen. De stuwdam op. Wat een klim.

Is dit het voorproefje op de Alpes d’Huez? Het uitzicht is mooi boven op de dam.

En dan komt Hans met een voorstel. Het voorstel luidt: klimmen naar plaatsje Villard Reculas en dan eindigen in bocht 6 van de Alpes d’Huez en dan afdalen of terug naar het hotel via dezelfde weg. Rationeel leek het me niet verstandig om nog meer te klimmen, maar emotioneel en nieuwsgierigheid kregen de overhand. Ik ging de deal aan. Ik ben meegegaan met Hans. Tsjonge, tsjonge wat een stijgingspercentages. Echt buffelen. Maar het uitzicht boven was magnifiek.

Vandaag hebben we 27 km gestegen van de in totaal 80 km gereden tocht. Toch een hele prestatie voor de eerste dag. Na een heerlijk groot glas limonade in het plaatsje Villard Reculas op naar de Alpe d’Huez om af te dalen. Donderju, toch weer eerst klimmen. “Herberekenen”!! Wat venijnig, maar het lukt toch. Ik heb stiekem een foto-stop moeten inpassen. Aangekomen bij bocht 6 kreeg ik een brok in mijn keel. Ondanks de lelijke berg is alles erg indrukwekkend. Wat een teksten staan er op de weg. Even een brok in de keel weg slikken en dan naar beneden. Oei, wat gaat dat hard en wat is dat zwaar. Heb spierpijn in mijn handen van het remmen. Je bent redelijk snel beneden, alhoewel ik een slak ben als ik de meesten mij voorbij zie razen.

En dan naar hotel op grote blad. De laatste 4 km de berg op met 4-6% is afmattend en drukt de pret. Euforisch wanneer ik toch de finishlijn van de col de Nostalgie passeer.

Een prachtige eerste dag!

reisdag

zaterdag 20 augustus

Voorspoedige reis door Duitsland. Sfeer goed in auto's en de twee auto's gewoon steeds lekker bij elkaar.
Een wonder! Op 1 tank naar Alpes de Huez.
De temperatuur oplopend naar 37 graden.
Om 19.00 uur aanwezig in dorp en al gauw aan de heerlijke franse salade. Daarna tour de village met Hans en als gillende keukenmeiden (zenuwachtig) onder aan de voet van de Alpes d'Huez. Indrukwekkend!!!
Maar wat een lol. Nog net niet in onze broek gepiest en Hans keek erna. Daarna naar het hotel. Wat een vriendelijk en gastvrij ontvangst door Leon en Monique. Snel ons thuis maken en een drankje.
Daarna plan de campagne en morgen om 8 uur ontbijt en daarna direct van start. Geweldig. Het gaat nu echt gebeuren.