Zaterdag 21 augustusNa het ontbijt direct van start. Doel: Col d'Ornon.
De warming-up tot aan Bourg d'Oisans was net genoeg voor ons om de strijd aan te gaan. Wat een mooie omgeving en wat een fietsers......... Er zijn zelfs enkele fietspaden in het dorp. Onderaan de col aangekomen geeft begeleider Hans nog de laatste instructies. We gaan er voor! Op naar 1371 m. Effe wennen in de bergen hoor? Dit is echt heel echt!! De eerste haarspeldbochten zijn genomen. we wachten allemaal op elkaar. Ik dacht verstandig te zijn door een tandje te bewaren naar boven toe, maar kwam niet in mijn ritme. Daarna toch maar een tandje lichter (kan ook echt niet lichter) en daar gaan we. Genoeg (herstel) foto-stops in de prachtige omgeving. We misten op een gegeven moment Yolanda, die is naar het dorp via zeer steile helling, gereden. Voor ons was bovenaan de tops de voldoening groot. Wat een prachtige rit.
Na deze mooie tocht even naar de stuwdam van Allemont fietsen om de vermoeidheid nog even uit de benen te fietsen. Via een lange redelijk vlakke weg gingen we op weg naar het plaatsje Allemont. Daar aangekomen was het klimmen. De stuwdam op. Wat een klim.
Is dit het voorproefje op de Alpes d’Huez? Het uitzicht is mooi boven op de dam.
En dan komt Hans met een voorstel. Het voorstel luidt: klimmen naar plaatsje Villard Reculas en dan eindigen in bocht 6 van de Alpes d’Huez en dan afdalen of terug naar het hotel via dezelfde weg. Rationeel leek het me niet verstandig om nog meer te klimmen, maar emotioneel en nieuwsgierigheid kregen de overhand. Ik ging de deal aan. Ik ben meegegaan met Hans. Tsjonge, tsjonge wat een stijgingspercentages. Echt buffelen. Maar het uitzicht boven was magnifiek.
Vandaag hebben we 27 km gestegen van de in totaal 80 km gereden tocht. Toch een hele prestatie voor de eerste dag. Na een heerlijk groot glas limonade in het plaatsje Villard Reculas op naar de Alpe d’Huez om af te dalen. Donderju, toch weer eerst klimmen. “Herberekenen”!! Wat venijnig, maar het lukt toch. Ik heb stiekem een foto-stop moeten inpassen. Aangekomen bij bocht 6 kreeg ik een brok in mijn keel. Ondanks de lelijke berg is alles erg indrukwekkend. Wat een teksten staan er op de weg. Even een brok in de keel weg slikken en dan naar beneden. Oei, wat gaat dat hard en wat is dat zwaar. Heb spierpijn in mijn handen van het remmen. Je bent redelijk snel beneden, alhoewel ik een slak ben als ik de meesten mij voorbij zie razen.
En dan naar hotel op grote blad. De laatste 4 km de berg op met 4-6% is afmattend en drukt de pret. Euforisch wanneer ik toch de finishlijn van de col de Nostalgie passeer.
Een prachtige eerste dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten